Ömer Seyfettin
@ensonhaber.com
Hakkında
Ömer Seyfettin 11 Mart 1884 tarihinde Gönen’de doğdu. Kafkas kökenli Ömer Şevki Efendi ile İstanbullu Fatma Hanım’ın oğludur. 1896 yılında Edirne Askerî İdadîsi’nden 1903’te ise İstanbul Mekteb-i Harbiye-i Şahane (Harp Okulu)’den mezun oldu. 1907- 1912 yılları arasında üsteğmen rütbesiyle orduda görev yaptı. 1912’de askerlikten ayrılarak Selanik’e gitti. Ancak Balkan Savaşı çıkınca yeniden askere alındı, Kanlıtepe’de Yunanlılara tutsak düşerek 10 ay esir kaldı. Askerlikten bir kez daha ayrılarak Kabataş Sultanisi’nde (lise) öğretmenliğe başladı. Ölümüne kadar bu okulda çalıştı. Ayrıca İstanbul Üniversitesinde kurulan Tetkikat-ı Lisanîye Encümeni üyeliği ve İstanbul Erkek Muallim Mektebinde edebî kıraat öğretmenliği de yaptı.
Ömer Seyfettin, edebiyata 1898’de “Lâne-i Garam” şiiriyle adım attı. Eserlerini Ayas, Camsâp, C. Nazmi, C. Nizami, Ç. Kemal, F. Nezihi, Feridun Perviz, Kâf-ı Farsi, Kaygusuz, M. Enver, M. Enver Perviz, Ömer, Perviz, Süheyl Feridun, Şit, Tarhan, Tekin gibi çeşitli imzalarla kaleme aldı. İzmir’de bulunduğu dönemde tanıştığı Baha Tevfik’in yönlendirmesiyle Batı Edebiyatı ve düşüncesiyle ilgilenmeye başladı. O yıllarda İzmir’de çıkan Serbest İzmir, Sedat ve Muktebes gazete ve dergilerinde yazıları yayımlandı. 1909-1912 yıllarında şartlarının uygun olmamasına karşın okumaya ve yazmaya ara vermedi. Bu dönemde, daha çok şiir, günlük, az sayıda öykü yazdı ve Fransızcadan çeviriler yaptı. Ali Canip ve Ziya Gökalp’le birlikte “Millî Edebiyat” dönemini başlattı. Hikâyelerini, çoğunlukla, Yeni Mecmua’da yayımladı. Ardından yazmaya başladığı edebî incelemeleri Vakit, Zaman, Diken, Büyük Mecmua, İfham, Yeni Dünya, Türk Kadını gazete ve dergilerinde yayımladı. Konularını çocukluk anıları, gündelik hayattaki gözlemleri, halk menkıbe ve efsaneleri ile daha çok tarihten alıp millî duyguları işlediği yüz kırk kadar hikâyesini üç yıl (1917-20) gibi kısa bir süre içinde yazdı. Millî edebiyatların oluşumunda destanların rolüne dikkat çekmek amacıyla “Kırk Kız” ve “Köroğlu Kimdi?” gibi destan metinleri üzerinde çalıştığı sırada Kalevala ve İlyada’yı çevirdi. Yayımlanması yarım kalan bu metinlerden başka Batı Edebiyatı’na ait yirmi bir eseri Fransızca üzerinden çevirdi.
1915 yılında İttihat ve Terakki Fırkasının ileri gelenlerinden Dr. Besim Ethem Bey’in kızı Câlibe Hanım’la evlenen Ömer Seyfettin’in 3 yıl süren evliliğinden 1916 yılında Fahire Güner adlı bir kızı olmuştur. 4 Mart 1920 tarihinde şeker hastalığına yenik düşerek 36 yaşındayken ölmüştür. Kabri Zincirlikuyu Mezarlığı’ndadır.
Eserleri
Milli Tecrübelerden Çıkarılmış Ameli Siyaset (1912)
Yarınki Turan Devleti (1914)
Türklük Mefkuresi (1914)
Ashâb-ı Kehfimiz (1918)
Harem (1918)
Efruz Bey (1919)
Yalnız Efe (1919, 1988)
Yüksek Ökçeler (1922, 1988)
Gizli Mabed (1923, 1988)
Asilzâdeler (1938)
İlk Düşen Ak (1938, 1980)
Beyaz Lale (1938)
Mahcupluk İmtihanı (1938, 1982)
Dalga (1943, 1952)
Nokta (1956)
Tarih Ezelî Bir Tekerrürdür (1958)
Ömer Seyfettin’in Şiirleri (1972)
Türklük Ülküsü (1975)
Yunan Edebiyatından Çevirileri
Homeros: İlyada (1918)
Kaynakça
https://www.ensonhaber.com/biyografi/yazar/omer-seyfettin-kimdir [son erişim 03.12.2018]
http://www.islamansiklopedisi.info/dia/ayrmetin.php?idno=340082 [son erişim 03.12.2018]
http://www.biyografya.com/biyografi/12125 [son erişim 03.12.2018]
http://www.edebiyatogretmeni.com/dokuman/omer_seyfettin_ders_sunusu__1.ppt [son erişim 05.12.2018]
Yazan
